Het communicatiemodel is het hart van communicatie. Het geeft weer hoe gebeurtenissen die buiten onszelf plaatsvinden door onze onbewuste filters gaan. En hoe we daar uiteindelijk op reageren.

De buitenwereld nemen we waar via zintuigen. Per seconde komen er miljoenen prikkels binnen via onze ogen, oren en ons lichaam, de tast. Gelukkig kunnen wij deze prikkels filteren. Het zou niet best zijn als we al deze prikkels, miljoenen luciferprikjes per seconde, bewust zouden waarnemen. De prikkels gaan door een eerste zet van filters, generalisatie, weglaten en vervorming. Dat is een proces in ons brein.

Na de eerste set van filters gaan ze door een tweede set van filters. Daar waar wij onder andere taal, tijd, ruimte, waarden en herinneringen in hebben zitten. Ook zit daar het onbewuste systeem van beslissingen nemen. De prikkels die door deze filters gaan zorgen voor een eigen realiteit, een eigen wereldbeeld. Het is nooit de werkelijke realiteit, omdat het gevormd wordt door je eigen filters. Het geeft een eigen interne representatie of voorstelling zoals men dat zo mooi noemt.

Deze interne voorstelling is opgebouwd uit beelden, geluiden, gevoelens, interne dialoog (woorden die je tegen jezelf zegt), geur en smaak. De interne voorstelling zorg voor een 
bepaalde stemming, dat kan positief of negatief zijn en die stemming zorgt op zijn beurt weer voor een bepaalde lichaamshouding, onze fysiologie.

Uiteindelijk bepaalt dit communicatiemodel hoe wij ons 
gedragen, wat we doen.